Wskaźnik Sharpe'a, stworzony przez Williama F. Sharpe’a w 1966 r., to wskaźnik wykorzystywany przez inwestorów i ekonomistów do pomiaru zwrotu z inwestycji skorygowanego o ryzyko. Określa ilościowo średni zwrot uzyskany powyżej stopy wolnej od ryzyka na jednostkę zmienności lub całkowitego ryzyka. Wzór na wskaźnik Sharpe’a jest następujący:
Wskaźnik Sharpe'a = (Rp - Rf) / σp
Gdzie:
Rp = oczekiwana stopa zwrotu z portfela
Rf = stopa wolna od ryzyka
σp = odchylenie standardowe portfela
– Zwrot skorygowany o ryzyko: Mierzy zwroty w odniesieniu do wielkości podjętego ryzyka. Wyższy współczynnik Sharpe’a wskazuje na lepsze wyniki skorygowane o ryzyko.
– Narzędzie porównawcze: Przydatne do porównywania wyników różnych inwestycji lub portfeli. Inwestycja z wyższym wskaźnikiem Sharpe’a jest ogólnie uważana za lepszą pod względem zwrotów skorygowanych o ryzyko.
– Zastosowanie w zarządzaniu portfelem: Wskaźnik jest szeroko stosowany przez zarządzających funduszami i inwestorów do oceny i optymalizacji portfeli. Pomaga on w podejmowaniu świadomych decyzji inwestycyjnych, biorąc pod uwagę zarówno zyski, jak i ryzyko.
– Wartości ujemne: Niezbyt przydatne, gdy wskaźnik jest ujemny, ponieważ może zniekształcać interpretacje.
– Założenia: Zakłada, że zwroty mają rozkład normalny, co nie zawsze musi być prawdą.
Wskaźnik Sharpe’a jest podstawowym narzędziem w finansach, pomagającym inwestorom w zrozumieniu kompromisu między ryzykiem a zwrotem.